“… Maar nu staat het hek op de brug naar de historische tuin – PIEP – wagenwijd open. De nieuwsgierige voorbijganger treft achter het hek een gemaaid grasveld en een tuin in herfstkleuren. In het grasveld is een ruitvormige kuil gegraven van enkele decimeters diep. Naast het gazon staat een bord met twee vrijwel identieke foto’s van een plant, die in de border achter het bord staat. Vlakbij een tuinhuisje staan zakken en manden gevuld met grond. Bij het naderen van het gebouwtje wordt het gepiep luider en gaat gepaard met het getik van een af en toe op hol slaande geigerteller.

In het tuinhuisje blijkt het geluid te horen bij een film. Parallel naast elkaar worden vrijwel identieke filmbeelden van de tuin vertoond. Telkens als de PIEP klinkt is even een testbeeld te zien. En af en toe verbergen een of twee zwarte groeiende en krimpende stippen een deel van het beeld. Weer buiten valt een kort paaltje op, in het gras geprikt. Daaraan een groen bordje met de tekst: “The characters and events depicted in this spectacle are fictitious, any similarity to actual persons, living or dead, is purely coincidental.” En ondertussen gaat de piep maar door. Ergens tussen de alledaagsheid van de tuin, de herfstkleuren, het groene gras, het gat, de piep en het groene bordje groeit een heel primair, maar onheilspellend idee. Misschien. Is. Alles. Wel. Verzonnen…”

double, in-situ, installation, outdoors, staged, video